مدرسه انسان شناسی منتظر

جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

صفحه نخست » دعای دویست‌ و پنجاه‌ و دو – بعد از هر دو ركعت از نوافل هجده گانه روز جمعه

اشتراک گذاری مقاله

از امام باقر (علیه‌السلام) روایت شده است كه فرمود: پدرم علی بن الحسین (علیهماالسلام) در روز جمعه، بیست ركعت نـماز می‌خواند و میان هر دو ركعت دعا می‌كرد به دعایی از این دعاها و بر آن مواظبت می‌نـمود،

الف- بعد از دو ركعت نخست

اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ بِحُرْمَةِ مَنْ عَاذَ بِكَ، وَلَجَأَ إِلیٰ عِزِّكَ، وَاعْتَصَمَ بِحَبْلِكَ، وَلَمْ یَثِقْ إِلّٰا بِكَ، یٰا وَاهِبَ الْعَطَایٰا، یٰا مُطْلِقَ الْاُسَاریٰ، یٰا مَنْ سَمّىٰ نَفْسَهُ مَنْ جُودِہِ الْوَهّٰابَ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ الْمَرْضِیِّینَ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ، وَبٰارِكْ عَلَیْهِمْ بِأَفْضَلِ بَرَكَاتِكَ، وَالسَّلاٰمُ عَلَیْهِمْ وَعَلیٰ أَرْوَاحِهِمْ وَأَجْسَادِهِمْ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكَاتُهُ.

خداوندا از تو می‌خواهم به احتـرام آن که به تو پناه آورد و به عزتت پناه جست، و درآویخت به ریسمانت، و اعتماد نکرد جز به تو، ای بخشندۀ عطاها، ای رهاکنندۀ اسیران، ای آنکه خود را نامید به خاطر بخشش خود، بسیار بخشنده، بر محمد و آل محمد درود فرست آن پسندیده شدگان، به برترین درودهایت، و برکت ده آنان را به برترین برکت‌هایت، و سلام بر او و بر جان‌ها و بدن‌هایشان باد و رحمت و برکت‌های خداوند.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِه، وَاجْعَلْ لیٖ مِنْ أَمْرِی فَرَجاً وَمَخْرَجاً، وَارْزُقْنِی رِزْقاً حَلاٰلاً طَیِّباً سَائِغاً مِمّٰا شِئْتَ، وَكَیْفَ شِئْتَ، وَاَنّیٰ شِئْتَ، فَإِنَّهُ لاٰ یَكُونُ إِلّٰا مٰا شِئْتَ حَیْثُ شِئْتَ.

خداوندا درود فرست بر محمد و آلش، و برای من قرار ده از امرم گشایش و راه خارج شدنی را، و روزی‌ام ده روزی حلال پاک فراوان از آنچه خواهی و هر گونه خواهی، و هر گاه خواهی، که نخواهد شد جز آنچه تو خواهی، هر جا خواهی.

ب- بعد از دو رکعت سوم و چهارم

اَللّٰهُمَّ فَكَمٰا عَصَیْتُكَ وَاجْتَـرَأْتُ عَلَیْكَ فَإِنِّی أَسْتَغْفِرُكَ لِمٰا تُبْتُ إِلَیْكَ مِنْهُ ثُمَّ عُدْتُ فِیهِ، وَأَسْتَغْفِرُكَ لِمٰا وَأَیْتُ بِهِ عَلیٰ نَفْسِی ثُمَّ لَمْ أَفِ لَكَ بِهِ.

خداوندا، آنگونه که تو را نافرمانی کردم و بر تو گستاخی نـمودم، از تو آمرزش می‌طلبم برای آنچه توبه کردم از آن، به سوی تو، و سپس به آن، بازگشتم، و از تو آمرزش می‌طلبم برای آنچه وعده داده و وفا نکرده‌ام برای تو آن را.

وَأَسْتَغْفِرُكَ لِلْمَعَاصِیَ الَّتِی قَویٖتُ عَلَیْهَا بِنِعْمَتِكَ، وَأَسْتَغْفِرُكَ لِكُلِّ مٰا خَالَطَنِی فیٖ كُلِّ خَیْرٍ أَرَدْتُ بِهِ وَجْهَكَ، فَأَنْتَ أَنْتَ، وَأَنَا أَنَا.

و از تو آمرزش می‌خواهم برای گناهانی که با نعمتت بر آنها توانا شدم، و از تو مغفرت می‌جویم برای هر چیزی که آمیخته شده با نیت من در هر خیری به آن قصد تو کردم، که تو، تو هستی، و من، من هستم.

ج- بعد از دو رکعت پنجم و ششم

اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ بِـمٰا سَأَلَكَ بِهِ ذُوالنُّونِ ﴿إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنَادَى فِی الظُّلُمَاتِ أَنْ لاٰ إِلٰهَ إِلّٰا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّی كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ﴾، فَفَرَّجْتَ عَنْهُ، فَإِنَّهُ دَعَاكَ وَهُوَ عَبْدُكَ، وَأَنَا أَدْعُوكَ وَأَنَا عَبْدُكَ، وَسَأَلَكَ وَأَنَا أَسْأَلُكَ، فَفَرِّجْ عَنِّی یٰا رَبِّ كَمٰا فَرَّجْتَ عَنْهُ.

خداوندا از تو درخواست می‌کنم به آنچه از تو درخواست نـمود، ذوالنون «آنگاه كه خشمگین رفت و پنداشت كه ما هرگز بر او قدرتی نداريم تا در [دل] تاريكی‌ها ندا درداد كه معبودى جز تو نيست منزهى تو راستى كه من از ستمكاران بودم» پس او را گشایشی دادی، که او تو را خواند و او بنده‌ات بود، و من نیز تو را می‌خوانم و من بنده‌ات هستم، و از تو درخواست نـمود و من از تو درخواست می‌کنم، پس مرا گشایشی ده ای پروردگارم آنگونه که او را گشایش دادی.

وَأَدْعُوكَ اللّٰهُمَّ بِـمٰا دَعَاكَ بِهِ أَیُّوبُ إِذْ مَسَّهُ الضُّـرُّ، فَفَرَّجْتَ عَنْهُ، فَإِنَّهُ دَعَاكَ وَهُوَ عَبْدُكَ، وَأَنَا أَدْعُوكَ وَأَنَا عَبْدُكَ، وَسَأَلَكَ وَأَنَا أَسْأَلُكَ، فَفَرِّجْ عَنِّی یٰا رَبِّ كَمٰا فَرَّجْتَ عَنْهُ.

و می‌خوانم تو را خداوندا به آنچه خواند تو را به آن ایّوب، آنگاه که گرفتاری بر او دست یافت که او تو را خواند و او بنده‌ات بود، و من نیز تو را می‌خوانم و من بنده‌ات هستم، و از تو درخواست نـمود و من از تو درخواست می‌کنم، پس گشایش ده در کار من، ای پروردگارم آنگونه که او را گشایش دادی.

وَأَدْعُوكَ بِـمٰا دَعَاكَ بِهِ یُوسُفُ إِذْ فُرِّقَ بَیْنَهُ وَبَیْنَ أَهْلِهِ، وَإِذْ هُوَ فِی السِّجْنِ فَفَرَّجْتَ عَنْهُ، فَإِنَّهُ دَعَاكَ وَهُوَ عَبْدُكَ، وَأَنَا أَدْعُوكَ وَأَنَا عَبْدُكَ، وَسَأَلَكَ وَأَنَا أَسْأَلُكَ، أن تُصَلِّیَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ بِأَفْضَلِ صَلَوٰاتِكَ، وَأَنْ تُبٰارِكَ عَلَیْهِمْ بِأَفْضَلِ بَرَكَاتِكَ، وَأَنْ تُفَرِّجَ عَنِّی كَمٰا فَرَّجْتَ عَنْ أَنْبِیَائِكَ وَرُسُلِكَ وَعِبَادِكَ الصّٰالِحِینَ.

و می‌خوانم تو را خداوندا به آنچه خواند تو را به آن یوسف آنگاه که میان وی و خانواده‌اش جدایی افکنده شد، آنگاه که او در زندان بود، پس او را گشایشی دادی، زیرا که او تو را خواند و او بنده‌ات بود، و من تو را می‌خوانم و من بنده‌‌ات هستم، و از تو درخواست نـمود و من از تو درخواست می‌کنم، که درود فرستی بر محمد و آل محمد به برترین درودهایت و بر آنان برکت دهی به برترین برکت‌هایت، و گشایشی در کار من دهی آنگونه که گشایش دادی پیامبـران و فرستادگان و بندگان صالحت را.

سپس به سجده می‌روی و در سجودت می‌گویی:

سَجَدَ وَجْهِیَ الْبَالِیَ الْفَانِی لِوَجْهِكَ الدّٰائِمِ الْبَاقِی الْکَرِیمِ.

سجده کرد چهرۀ از بین روندۀ نیست شونده‌ام، برای چهرۀ ماندگار بزرگوارت،

سَجَدَ وَجْهِی مُتَعَفِّراً فِی التُّـرَابِ لِخَالِقِهِ، وَحَقٌّ لَهُ أَنْ یَسْجُدَ.

سجده کرد چهرۀ بر خاک افتاده‌ام برای آفریدگارش، و سزاوار است برای او که سجده کند.

سَجَدَ وَجْهِی لِمَنْ خَلَقَهُ وَصَوَّرَہُ، وَشَقَّ سَمْعَهُ وَبَصَـرَہُ، تَبَارَكَ اللّٰهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِینَ.

سجده کرد چهره‌ام برای آنکه او را آفرید و صورت بخشید و باز کرد گوش و چشم او را، برکت آفرین است خداوند، که بهتـرین آفریدگاران است.

سَجَدَ وَجْهِیَ الْحَقِیرُ الذَّلِیلُ لِوَجْهِكَ الْکَبِیرِ الْجَلِیلِ،

سجده کرد چهرۀ بی‌مقدار پستم برای چهرۀ بزرگ ارزشمندت.

سَجَدَ وَجْهِیَ اللَّئِیمُ لِوَجْهِكَ الْعَزِیزِ الْكَرِیمِ.

سجده کرد چهرۀ فرومایه‌ام، برای چهرۀ با عزت بزرگوارت.

سپس سـر برمی‌داری و این دعا را می‌خوانی:

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاجْعَلِ النُّورَ فیٖ بَصَـرِی، وَالْیَقِینَ فیٖ قَلْبِی، وَالنَّصِیحَةَ فیٖ صَدْرِی، وَذِكْرَكَ بِاللَّیْلِ وَالنَّهَارِ عَلیٰ لِسَانِی، وَمِنْ طَیِّبِ رِزْقِكَ یٰا رَبِّ غَیْرَ مَمْنُونٍ وَلاٰ مَحْظُورٍ فَارْزُقْنِی، وَمِنْ مُضِلّٰاتِ الْفِتـَنِ فَإَجِرْنِی،

خداوندا بر محمد و آلش درود فرست، و نور را در دیده‌ام قرار ده، و یقین را در دلـم، و خیرخواهی را در سینه‌ام، و یاد تو را در شب و روز بر زبانم، و از روزی پاکت ای پروردگارم که نه قطع شود و نه منع گردد، مرا روزی ده و از فتنه‌های گمراه کننده، پناهم ده،

وَلَكَ یٰا رَبِّ فیٖ نَفْسِی فَذَلِّلْنِی، وَفیٖ أَعْیُنِ النّٰاسِ فَعَظِّمْنِی، وَإِلَیْكَ فَحَبِّبْنِی، وَبِذُنُوبِی فَلاٰ تَفْضَحْنِی، وَبِسَـرِیرَتِی فَلاٰ تُخْزِنِی، وَغَضَبَكَ فَلاٰ تُنْزِلْ بیٖ،

و برای تو ای پروردگارم نزد خودم خوارم گردان، و در چشم مردم بزرگم ساز، و نزد خودت ای پروردگارم مرا محبوب فرما، و مرا به گناهانم رسوا مساز، و به پنهانی‌ام مرا رسوایی مده، و خشمت را بر من فرود نیاور،

أَشْكُو إِلَیْكَ غُرْبَتِی، وَبُعْدَ دَارِی، وَطُولَ اَمَلِی، وَاقْتِـرَابَ أَجَلِی، وَقِلَّةَ حِیلَتِی، فَنِعْمَ الْمُشْتَكیٰ إِلَیْهِ أَنْتَ رَبِّی، وَمِنْ شَـرِّ الْجِنِّ وَالْاِنْسِ فَسَلِّمْنِی، إِلیٰ مَنْ تَكِلُنِی یٰا رَبِّ؟ اِلَی الْمُسْتَضْعَفِینَ لیٖ، اَمْ اِلیٰ عَدُوٍّ مَلَّكْتَهُ أَمْرِی أَوْ إِلیٰ بَعِیدٍ فَیَتَجَهَّمُنِی؟

و به تو شکایت می‌برم غربتم را، و دوری سـرایم و درازی آرزویم را، و نزدیکی اجلم، و کمی چاره‌ام را، که تو بهتـرین کسی هستی که نزد تو شکایت برند ای پروردگارم، و از شـر جن و انس مرا سلامت بدار، به چه کسی مرا وا می‌گذاری ای پروردگارم؟ به آنان که مرا ناتوان خواسته‌اند، یا به دشمنی امرم را به او تـملیک نـموده‌ای؟! یا به شخص دوری که بر من چهره در هم می‌کشد هنگام دیدار؟!

اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَسَأَلَكَ خَیْرَ الْمَعِیشَةِ، مَعِیشَةً أَقْوىٰ بِهٰا عَلیٰ طَاعَتِكَ، وَأَبْلُغُ بِهٰا جَمِیعَ حَاجَاتِی، وَأَتَوَصَّلُ بِهٰا إِلَیْكَ فِی الْحَیَاَةِ الدُّنْیَا وَفِی الْآخِرَةِ مِنْ غَیْرِ أَنْ تُتْـرِفَنِی فِیهٰا فَأَطْغىٰ، أَوْ تُقَتِّـرَهَا عَلَیَّ فَأَشْقىٰ، وَأَوْسِعْ عَلَیَّ مِنْ حَلٰالِ رِزْقِكَ، وَأَفِضْ عَلَیَّ مِنْ حَیْثُ شِئْتَ مِنْ فَضْلِكَ، وَانْشُـرْ عَلَیَّ مِنْ رَحْمَتِكَ،

خداوندا از تو درخواست می‌کنم بهتـرین گذران زندگانی را، معیشتی که به آن نیرو گیرم بر طاعتت، و برسم به سبب آن به همۀ نیازمندی‌هایم، و به آن خود را به تو رسانم در زندگی دنیا و در آخرت بدون اینکه مرا ناز پرورده سازی در آن که سـرکشی کنم، یا آن را بر من تنگ گیری که شقاوتـمند گردم، و گستـرده ساز بر من روزی حلالت را و سـرازیر کن بر من از هر جا که خواهی از فضل و بخششت، و فراگیر ساز بر من از رحمتت،

وَأَنْزِلَ عَلَیَّ مِنْ بَرَكَاتِكَ نِعْمَةً مِنْكَ سَابِغَةً، وَعَطَاءً غَیْرَ مَمْنُونٍ، وَلاٰ تَشْغَلْنِی عَنْ شُكْرِ نِعْمَتِكَ عَلَیَّ بِإِكْثَارٍ مِنْهٰا تُلْهِینِی عَجَائِبُ بَهْجَتِهِ، وَتَفْتِنُنِی زَهْرَاتُ نَضْـرَتِهِ، وَلاٰ بِإِقْلٰالٍ عَلَیَّ مِنْهَا یَقْصُـرُ بِعَمَلِی كَدُّہُ، وَیَمْلَأُ صَدْرِی هَمُّهُ، وَأَعْطِنِی یٰا إِلٰهیٖ مِنْ ذَلِكَ غِنىً عَنْ شِـرَارِ خَلْقِكَ، وَبَلٰاغاً أَنٰالُ بِهِ رِضْوَانَكَ.

و فرود آور بر من از برکت‌هایت، نعمتی فراوان از سوی خودت، و عطایی قطع ناشدنی، و مرا مشغول مکن از شکر نعمتت بر من به سبب فراوان کردن آن، که مرا غافل سازد شگفتی‌های زیبائی‌اش، و بفریبد مرا شادابی‌های جلوه‌اش، و نه به کم گرفتـن بر من از آن که اندک سازد عملم را تلاش برای آن، و سینه‌ام را پر سازد اندوه آن، و عطا کن مرا از آن، ای خدای من بی‌نیازی از اشـرار آفریدگانت، و رسیدنی که به دست آورم به آن خشنودی‌ات را.

وَأَعُوذُ بِكَ یٰا إِلٰهیٖ مِنْ شَـرِّ الدُّنْیَا وَشَـرِّ أَهْلِهَا، وَشَـرِّ مٰا فِیهٰا، وَلاٰ تَجْعَلِ الدُّنْیَا لیٖ سِجْناً وَلاٰ تَجْعَلْ فِرَاقَهٰا عَلَیَّ حُزْناً، أَخْرِجْنِی مِنْ فِتْنَتِهَا، وَاجْعَلْ عَمَلِی مَقْبُولاً، اَوْرِدْنِی دَارِ الْحَیَوٰانِ وَمَسَاكِنِ الْاَخْیَارِ، وَأَبْدِلْنِی بِالدُّنْیَا الْفَانِیَةِ نَعِیمَ الدّٰارِ الْبَاقِیَةِ،

و به تو پناه می‌برم ای خدای من از شـر دنیا و شـر اهلش، و شـر آنچه در آن است، و قرار مده دنیا را برای من زندانی، و نه جدایی آن را بر من اندوهی، مرا خارج کن از فتنۀ آن و عملم را پذیرفته شده قرار ده، مرا وارد کن به سـرای زندگی جاوید و جایگاه نیکان، و جایگزین فرما برای من، به جای دنیای نیست شونده، نعمت‌های سـرای ماندگار را،

اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَزْلِهَا وَزِلْزَالِهَا، وَسَطَوَاتِ سُلْطَانِهَا، وَمِنْ شَـرِّ شَیِاطِینِهَا، وَبْغِی مَنْ بَغىٰ عَلَیَّ فِیهٰا.

خداوندا به تو پناه می‌برم از سختی و تکان‌های آن، و از یورش‌های قدرتش، و از شـر شیطان‌های آن، و ستم هر که در آن بر من ستم کند.

اِلٰهیٖ مَنْ كَادَنِی فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَكِدْہُ، وَمَنْ أَرَادَنِی فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَرِدْہُ، وَفُلَّ عَنِّی حَدَّ مَنْ نَصَبَ لیٖ حَدَّہُ، وَأَطْفِئْ عَنّیٖ نَارَ مَنْ شَبَّ لیٖ وَقُودَہُ، وَاكْفِنِی هَمَّ مَنْ أَدْخَلَ عَلَیَّ هَمَّهُ، وَادْفَعْ عَنِّی شَـرَّ الْحَسَدَةِ، وَاعْصِمْنِی مِنْ ذَلِكَ بِالسَّكِینَةِ وَأَلْبِسْنِی دِرْعَكَ الْحَصِینَةَ، وَأَحْیِنِی فیٖ سِتْـرِكَ، وَأَصْلِحْ لیٖ حَالِی، وَصَدِّقْ مَقَالِی بِفِعالِی، وَبَارِكْ لیٖ فیٖ أَهْلِی وَمَالِی.

خدای من، هر کس که با من مکر کند، پس بر محمد و آل محمد درود فرست و با او مکری بکار گیر، و هر کس نسبت به من بدی اراده کند، پس بر محمد و آل محمد درود فرست و او را اراده فرما، و بشکن از من قدرت هر کسی را که بر علیه من گیرد قدرتش را، و خاموش ساز بر من آتش هر کسی را که برایم آتش افروزد، و کفایت کن مرا اندوه هر کسی را که بر من وارد کند اندوهش را، و دور کن از من شـر حسودان را، و نگهدار مرا از آن با آرامش، و بپوشان مرا زره محکمت را، و زنده بدار مرا در پوششت، و نیکو گردان برایم حال مرا، و راستی بخش گفتارم را با کردارم، و برکت ده مرا در خانواده و دارایی‌ام.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ الْمَرْضِیِّینَ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ، وَبَارِكْ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ بِأَفْضَلِ بَرَكَاتِكَ یٰا رَبِّ الْعَالَمِینَ، (و سل حاجتك).

خداوندا درود فرست بر محمد و آل محمد پسندیده شدگان، با برترین درودهایت، برکت ده محمد و آل محمد را به برترین برکت‌هایت ای پروردگار جهانیان. (و حاجتت را درخواست کن).

د – بعد از دو رکعت هفتم و هشتم

أَشْهَدُ أَنْ لاٰ إِلٰهَ إِلَّا اللّٰهُ وَحْدَہُ لاٰ شَـرِیكَ لَهُ، وَاَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُہُ وَرَسُولُهُ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَعَلیٰ آلِهِ، وَأَنَّ الدِّینَ كَمٰا شَـرَعَ، وَاَنَّ الْاِسْلٰامَ كَمٰا وَصَفَ، وَالْقَوْلَ كَمٰا حَدَّثَ، ذَكَرَ اللّٰهُ مُحَمَّداً وَآلِ مُحَمَّدٍ بِخَیْرٍ، وَحَیّٰاهُمْ بِالسَّلاٰمِ. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ بِاَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ.

گواهی می‌دهم که نیست معبودی جز خداوند یکتای بدون شـریک، و گواهی می‌دهم که محمد بنده و فرستادۀ اوست درود خداوند بر او و خاندانش باد، و این که دین، آنگونه است که قانون گذاری کرد، و اسلام آنگونه است که توصیف نـمود، و گفتار آنگونه است که سخن گفت، خداوند بخیر یاد کند محمد و آل محمد را، و آنان را با سلام درود فرستد. خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست به برترین درودهایت.

اَللّٰهُمَّ وَارْدُدْ إِلیٰ جَمِیعِ خَلْقِكَ مَظَالِمَهُمُ الَّتِی قِبَلِی صَغِیرَهَا وَكَبِیرَهَا فیٖ یُسْـرٍ مِنْكَ وَعَافِیَةٍ، وَمٰا لَمْ تَبْلُغْهُ قُوَّتِی، وَلَمْ تَسَعْهُ ذَاتُ یَدِی، وَلَمْ یَقْوَ عَلَیْهِ بَدَنِی، فَأَدِّہٖ عَنّیٖ مِنْ جَزِیلِ مٰا عِنْدَكَ مِنْ فَضْلِكَ، حَتّٰى لاٰ تُخَلِّفَ عَلَیَّ شَیْئاً تَنْقُصُهُ مِنْ حَسَنَاتِی یٰا أَرْحَمَ الرّٰاحِمِینَ، وَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بَیْتِهِ الْمَرْضِیِّینَ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ، وَبٰارِكْ عَلَیْهِمْ بِأَفْضَلِ بَرَكَاتِكَ، وَالسَّلاٰمُ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمْ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكَاتُهُ.

خداوندا برگردان به همۀ آفریدگانت حقوقی را که از آنان بر من است کوچک و بزرگ آنها در آسانی از ناحیه تو و عافیت، و آنچه توانایی‌ام بدان نرسد، و موجودی‌ام فراگیر آن نیست، و قادر نباشد بر آن بدنم، پس آن را از سوی من ادا کن از فراوانی آنچه نزد تو است از فضلت، تا باقی نگذاری بر من چیزی را که از حسناتم آن را بکاهی، ای مهربان‌ترین مهربانان، و درود فرست بر محمد و اهل‌بیت پسندیده‌اش، به برترین درودهایت، و برکت ده آنان را به برترین برکت‌هایت و سلام بر او و بر آنان باد و رحمت خداوند و برکت‌هایش.

ه‍ – بعد از دو رکعت نهم و دهم[1]

و- بعد از دو رکعت یازدهم و دوازدهم

اَللّٰهُمَّ اِنَّكَ تَعْلَمُ سَـرِیرَتِی فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاقْبَلْ سَیِّدِی وَمَوْلاٰیَ مَعْذِرَتِی، وَتَعْلَمُ حَاجَتِی فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاغْفِرْلِی ذُنُوبِی.

خداوندا تو راز درونم را می‌دانی، پس بر محمد و آل محمد درود فرست، و بپذیر ای سـرور و مولایم معذرتم را، و تو حاجتم را می‌دانی پس بر محمد و آلش درود فرست و بیامرز برایم گناهانم را.

اَللّٰهُمَّ مَنْ أَرَادَنیٖ بِسُوءٍ فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاصْـرِفْهُ عَنِّی، وَاكْفِنِی كَیْدَ عَدُوِّی، فَإِنَّ عَدُوِّی عَدُوُّ آلَ مُحَمَّدٍ، وَعَدُوُّ آلِ مُحَمَّدٍ عَدُوُّ مُحَمَّدٍ، وَعَدُوُّ مُحَمَّدٍ عَدُوُّكَ.

خداوندا هر کس بدی نسبت به من اراده کند، بر محمد و آل محمد درود فرست و دور ساز آن را از من، و کفایت کن مرا نیرنگ دشمنم را، که دشمنم دشمن آل محمد است، و دشمن آن محمد، دشمن محمد است، و دشمن محمد، دشمن تو است،

فَأَعْطِنِی سُؤْلِی یٰا مَوْلاٰیَ فیٖ عَدُوِّی عَاجِلاً غَیْرَ آجِلٍ، یٰا مُعْطِیَ الرَّغَائِبِ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَعْطِنِی رَغْبَتِی فِیمٰا سَأَلْتُكَ یٰا ذَا الْجَلٰالِ وَالْاِكْرَامِ.

پس خواسته‌هایم را به من عطا کن ای مولایم در خصوص دشمنم، به زودی ونه در آینده. ای عطاکنندۀ خواسته‌ها، بر محمد و آل محمد درود فرست و عطا کن خواسته‌ام را در آنچه از تو درخواست نـمودم، ای دارندۀ جلال و مکرمت.

یٰا إِلٰهیٖ، إِلٰهاً وَاحِداً لاٰ إِلٰهَ إِلّٰا أَنْتَ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ الطَّیِّبِینَ الطّٰاهِرِینَ، وَأَرِنِی الرَّخَاءَ وَالسُّـرُورَ عَاجِلاً غَیْرَ آجِلٍ، یٰا رَبَّ الْعَالَمِینَ.

ای خدای من، خداوند یکتایی که نیست خدایی جز تو، درود فرست بر محمد و آل محمد پاکان پاکیزگان، و به من نشان ده آسودگی و شادمانی را به زودی و نه در آینده، ای پروردگار جهانیان.

ز – پس از دو رکعت سیزدهم و چهاردهم

اَللّٰهُمَّ إِنَّ قَلْبِی یَرْجُوكَ لِسَعَةِ رَحْمَتِكَ، وَنَفْسِی خَائِفَةٌ لِشِدَّةِ عِقَابِكَ، فَوَفِّقْنِی لِمٰا یُؤْمِنِّی مَکْرَكَ، وَعَافِنِی مِنْ سَخَطِكَ، وَاجْعَلْنِی مِنْ أَوْلِیَاءِ طَاعَتِكَ، وَتَفَضَّلْ عَلَیَّ بِرَحْمَتِكَ وَمَغْفِرَتِكَ، وَاسْتُـرْنِی بِسَعَةِ رَحْمَتِكَ، وَفَضْلِكَ، وَأَغْنِنیٖ عَنِ التَّـرَدُّدِ إِلیٰ عِبَادِكَ، وَارْحَمْنِی مِنْ خَیْبَةِ الرَّدِّ وَسُوءِ الْحِرْمَانِ، یٰا أَرْحَمَ الرّٰاحِمِینَ.

خداوندا قلبم به تو امیدوار است برای گستـردگی رحمتت، و نفسم بیمناک است برای سختی کیفرت، پس مرا موفق ساز برای آنچه مرا ایمنی می‌بخشد از مکرت، و عافیت ده مرا از خشمت، و قرار ده مرا از عهده‌داران طاعتت، و بر من تفضل فرما به رحمت و آمرزشت، و مرا بپوشان با گستـردگی رحمت و فضل و بخششت، و بی‌نیاز ساز مرا از رفت و آمد به سوی بندگانت، و رحم کن مرا از ناکامی بازگرداندن و بدی محروم ساختـن، ای مهربان‌ترین مهربانان.

ح – بعد از دو رکعت پانزدهم و شانزدهم

اَللّٰهُمَّ عَظِّمِ النُّورَ فیٖ قَلْبِی، وَصَغِّرِ الدُّنْیَا فیٖ عَیْنِی، وَأَطْلِقْ لِسَانِی بِذِکْرِكَ، وَاحْرُسْ نَفْسِی مِنَ الشَّهَوَاتِ، وَاکْفِنِی طَلَبَ مٰا قَدَّرْتَهُ لیٖ عِنْدَكَ حَتّٰى أَسْتَغْنِیَ عَمّٰا فیٖ یَدِ عِبَادِكَ، یٰا أَرْحَمَ الرّٰاحِمِینَ.

خداوندا بسیار ساز نور را در قلبم، و کوچک ساز دنیا را در چشمم، و روان ساز زبانم را به یادت، و نگهدار نفسم را از شهوت‌ها، و کفایت کن مرا طلب نـمودن آنچه برایم مقدر کرده‌ای نزد خودت، تا از آنچه در دست بندگانت هست بی‌نیازی جویم، ای مهربان‌ترین مهربانان.

ط – بعد از دو رکعت هفدهم و هجدهم

اَللّٰهُمَّ أَغْنِنِی بِالْیَقِینِ، وَاکْفِنِی بَالتَّوَکُّلِ عَلَیْكَ، وَاکْفِنِی رَوْعَاتِ الْقُلُوبِ، وَافْسَحْ لیٖ فِی انْتِظَارِ جَمِیلِ الصُّنْعِ، وَافْتَحْ لیٖ یٰا رَبِّ بَابَ الرَّغْبَةِ إِلِیْكَ، وَالْخَشْیَةِ مِنْكَ، وَالْوَجَلِ مِنَ الذُّنُوبِ، وَحَبِّبْ إِلَیَّ الدُّعَاءَ، وَصِلْهُ لیٖ بِالْاِجَابَةِ یٰا أَرْحَمَ الرّٰاحِمِینَ.

خداوندا مرا به سبب یقین بی‌نیاز کن، و کفایت کن مرا با توکل بر تو، و کفایت کن مرا پریشانی‌های دل‌ها را، و گشادگی بخش مرا در انتظار لطف نیکویت، و بگشای برای من ای پروردگارم، درِ اشتیاق به سوی خودت را و ترس از تو را و بیمناکی از گناهان را، و محبوب ساز نزد من دعا کردن را، و برسان آن را برایم به اجابت، ای مهربان‌ترین و مهربانان.

اَللّٰهُمَّ لاٰ تِؤْیِسْنِی مِنْ رَوْحِكَ، وَلاٰ تُقَنِّطْنِی مِنْ رَحْمَتِكَ، وَلاٰ تُؤْمِنِّی مَکْرَكَ، فَإِنَّهُ لاٰ یَیْأَسْ مِنْ رَوْحِكَ إِلَّا الْقَوْمُ الظّٰالِمُونَ، وَلاٰ یَقْنُطُ مِنْ رَحْمَتِكَ إِلَّا الْقَوْمُ الضّٰالُّونَ، وَلاٰ یَأْمَنُ مَکْرَكَ إِلَّا الْقَوْمُ الْخَاسِـرُونَ.

خداوندا مرا از لطفت مأیوس مگردان، و از رحمتت ناامید مکن، و ایمن مساز مرا از مکرت، که مأیوس نـمی‌شود از لطفت جز گروه ستمکاران، و ناامید نـمی‌شود از رحمتت جز گروه گمراهان، و ایمن نگردد از مکرت جز جماعت زیانکاران.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَارْحَمْنِی بِرَحْمَتِكَ یٰا أَرْحَمَ الرّٰاحِمِینَ، وَاجْعَلْنِی مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِیمِ، وَلاٰ تُخْزِنِی یَوْمَ یُبْعَثُونَ، یٰا مَنْ هُوَ عَلیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ.

خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، و مرا رحم کن به رحمتت، ای مهربان‌ترین مهربانان، و قرار ده مرا از وارثان بهشت پر نعمت، و مرا خوار مساز روز برانگیخته شدن مردمان، ای آنکه او بر هر چیزی تواناست.

گفت: و آن حضـرت –که صلوات خداوند بر او باد- هرگاه از این نـمازهایی که توضیح داده شد فراغت می‌یافت برمی‌خاست و دو رکعت نـماز زوال را که با آن بیست رکعت کامل می‌شود می‌خواند، سپس برای نـماز فریضه برمی‌خاست.

پی‌نوشت:

[1] . سید بن طاووس (رحمة‌الله‌علیه) در کتاب «جمال الاسبوع» این دعا و این دو رکعت را ذکر نکرده، و چه بسا از ناحیه نویسندگان با راویان سقط گردیده است.

عضو خبرنامه ما باشید

دریافت آخرین مطالب و موضوعات به صورت ایمیل و ارسال در شبکه های اجتماعی