اَلْحَمْدُ للِّٰهِ الَّذیٖ شَکَرَ عَلیٰ مٰا بِهِ اَنْعَمَ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی ذَمَّ عَلیٰ مٰا لَوْ شٰاءَ مِنْهُ لَعَصَمَ، فَاَسْتَغْفِرُ اللّٰهَ مِنَ الذُّنُوبِ الَّتِی عِلْمُهٰا فِی الْغُیُوبِ قَبْلَ خَطَرٰاتِهٰا عَلیَ الْقُلُوبِ.
سپاس خدای را، که سپاس گفت بر آنچه خود نعمت داده است و سپاس خدای را که نکوهش نـمود بر آنچه اگر از او خواسته بود عصمت می‌بخشید، پس، از خداوند طلب آمرزش می‌کنم، از گناهانی که پیش از آنکه بر دل‌ها خطور کند علم آن در سـراپردۀ غیب الهی بوده است.
اَللّٰهُمَّ اِنّیٖ اَطَعْتُكَ وَالْمِنَّةُ لَكَ، وَعَصَیْتُكَ وَالْحُجَّةُ عَلَیَّ، یٰا مَنْ یَعْلَمُ مٰا هُوَ کَائِنٌ قَبْلَ اَنْ یَکُونَ بِاتِّسٰاعِ قُدْرَتِكَ عَلَیَّ وَفَقْرِی إلیٰ مَغْفِرَتِكَ، اَنْ تُصَلِّیَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاَنْ تَأْتِیَنِی بِفَرَجٍ مِنْ عِنْدِكَ، یُشْبِهُ حُسْنَ ظَنِّی بِكَ، وَسَالِفَ مٰا اَسْدَیْتَ مِنْ فَضْلِكَ.
خداوندا من تو را اطاعت نـمودم و منت برای تو است، و نافرمانی‌ات کردم و حجت بر من است، ای آنکه می‌داند آنچه را که واقع خواهد شد قبل از اینکه انجام شود، به گستـرش قدرتت بر من، و فقرم نسبت به مغفرتت، (می‌خواهم) که بر محمد و آل محمد درود فرستی، و به من برسانی گشایشی را از نزد خودت، که شبیه باشد به خوش گمانی من نسبت به تو، و گذشتۀ آنچه احسان نـمودی از فضلت.