ابوحمزه ثـمالی (رحمة‌الله‌علیه) گفت دست پسـرم شکست و او را بردم نزد یحیی بن عبداللّٰه شکسته بند، پس به او نگاه کرد و گفت: شکستی ناجور می‌بینم. پس به اطاقش بالا رفت تا پارچه و چوب شکسته بندی بیاورد، در آن ساعت به یاد آوردم دعای علی بن الحسین زین العابدین (علیهماالسلام) را، پس دست پسـرم را گرفتم و خواندم بر آن و دست بر قسمت شکسته شده کشیدم، پس آن شکستگی به اذن خدای تعالی بهبودی یافت.
یحیی بن عبداللّٰه پایین آمد ولی چیزی را ندید و گفت: دست دیگر را به من بده ولی باز هم چیزی را مشاهده ننمود. پس گفت: سبحان اللّٰه، مگر نه اینست که شکستگی سختی در این دست بود، چه شده است؟ ولی این از سحر و جادوی شما شیعیان عجیب نیست.
گفتم: مادرت به عزایت نشیند! این سحر نیست بلکه من دعایی را به یاد آوردم که آن را از مولایم علی بن الحسین (علیهماالسلام) شنیده بودم، پس آن دعا را خواندم. گفت: آن را به من یاد ده! گفتم: بعد از آنچه گفتی و من شنیدم؟ به تو نخواهم گفت، که تو از اهل آن نیستی.
حمران بن اعین می‌گوید: به ابوحمزه گفتم: تو را به خدا سوگند می‌دهم که آن را برای ما بازگو کن تا بیاموزیم و استفاده کنیم. گفت: سبحان اللّٰه، هدفم از ذکر این قصه همین بود که به شما دعا را بگویم تا از آن بهره مند شوید، بنویسید:
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیٖمِ
یٰا حَیُّ قَبْلَ کُلِّ حَیٍّ، یٰا حَیُّ بَعْدَ کُلِّ حَیٍّ، یٰا حَیُّ مَعَ کُلِّ حَیٍّ، یٰا حَیُّ حِینَ لاٰ حَیَّ، یٰا حَیُّ یَبْقىٰ وَیَفْنىٰ کُلُّ حَیٍّ، یٰا حَیُّ لاٰ اِلٰهَ اِلّٰا اَنْتَ، یٰا حَیُّ یٰا کَرِیمُ، یٰا مُحْیِیَ الْمَوْتیٰ، یٰا قٰائِمُ عَلیٰ کُلِّ نَفْسٍ بِـمٰا کَسَبَتْ.
ای زندۀ پیش از هر موجود زنده، ای زندۀ بعد از هر موجود زنده، ای زندۀ همراه هر زنده، ای زنده آنگاه که زنده‌ای نباشد ای زنده‌ای که می‌ماند و هر زنده‌ای نابود می‌شود، ای زنده‌ای که خدایی نیست جز تو، ای زنده، ای بزرگوار، ای زنده کنندۀ مردگان، ای احاطه دارنده و مسلط و مدبر بر هر کسی به آنچه عمل کرده است.
اِنّیٖ اَتَوَجَّهُ اِلَیْكَ، وَاَتَوَسَّلُ اِلَیْكَ، وَاَتَقَرَّبُ اِلَیْكَ بِجُودِكَ وَکَرَمِكَ وَرَحْمَتِكَ الَّتیٖ وَسَعَتْ کُلَّ شَیْ‌ءٍ، وَاَتَوَجَّهُ اِلَیْكَ وَاَتَوَسَّلُ اِلَیْكَ بِحُرْمَةِ هٰذَا الْقُرْآنِ، وَبِحُرْمَةِ الْاِسْلاٰمِ، وَشَهٰادَةِ اَنْ لاٰ اِلٰهَ اِلّٰا اَنْتَ َوحْدَكَ لاٰشَـرِیكَ لَكَ، وَاَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُكَ وَرَسُولُكَ.
من به تو روی می‌آورم و به تو متوسل می‌شوم، و به تو تقرب می‌جویم به بخشش تو و به کرم تو و به رحمتت که هر چیزی را در بر گرفته است و به تو روی می‌آورم، و به تو متوسل می‌شوم به احتـرام این قرآن و به حرمت اسلام و شهادت اینکه خداوندی نیست جز تو که یکتایی و تو را شـریکی نیست و اینکه محمد بنده و فرستادۀ توست.
وَاَتَوَجَّهُ اِلَیْكَ وَاَتَوَسَّلُ اِلَیْكَ وَاَسْتَشْفِعُ اِلَیْكَ بِنَبِیِّكَ نَبِیِّ الرَّحْمَةِ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ تَسْلِیماً. وَبِاَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ عَلیِّ بْنِ اَبِی طٰالِبٍ، وَفَاطِمَةَ الزَّهْرٰاءِ، وَالْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ عَبْدَیْكَ وَاَمِینَیْكَ، وَحُجَّتَیْكَ عَلَی الْخَلْقِ اَجْمَعِینَ.
و به تو روی می‌آورم و به سوی تو متوسل می‌شوم و از تو شفاعت می‌جویم به پیامبـرت، پیامبـر رحمت، محمد که خداوند بر او و خاندانش درود و سلام فرستد، به حقیقت. و به امیر مؤمنان علی بن ابی طالب، و فاطمۀ زهرا و حسن و حسین، دو بنده و دو امین تو و دو حجت تو بر همه آفریدگانت.
وَعَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ زَیْنِ الْعَابِدِینَ، وَنُورِ الزّٰاهِدِینَ، وَوٰارِثِ عِلْمِ النَّبِیِّینَ وَالْمُرْسَلِینَ، وَاِمٰامِ الْخَاشِعِینَ، وَوَلِیِّ الْمُؤْمِنِینَ، وَالْقَائِمِ فیٖ خَلْقِكَ اَجْمَعِینَ، وَبٰاقِرِ عِلْمِ الْاَوَّلِینَ وَالْآخِرِینَ، وَالدَّلِیلِ عَلیٰ اَمْرِ النَّبِیِّینَ وَالْمُرْسَلِینَ، وَالْمُقْتَدیٖ بِآبٰائِهِ الصّٰالِحِینَ، وَکَهْفِ الْخَلْقِ اَجْمَعِینَ.
و علی بن الحسین زین العابدین و روشنایی بخش اهل زهد و وارث علم پیامبـران و فرستادگان و پیشوای خاشعان و سـرپرست اهل ایمان و قیام کننده در میان همه آفریدگانت، و شکافنده دانش اولین و آخرین و راهنمای بر امر پیامبـران و رسولان و اقتداکنندۀ به پدران نیکوکارش و پناهگاه همه آفریدگان.
وَجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصّٰادِقِ مِنْ اَوْلاٰدِ النَّبِیِّینَ، وَالْمُقْتَدیٖ بِاٰبَائِهِ الصّٰالِحِینَ، وَالْبٰارِّ مِنْ عِتْـرَتِهِ الْبَـرَرةِ الْمُتَّقِینَ، وَوَلِیِّ دِینِكَ، وَحُجَّتِكَ عَلَی الْعَالَمِینَ، وَمُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ الْعَبْدِ الصّٰالِحِ مِنْ اَهْلِ بَیْتِ الْمُرْسَلِینَ، وَلِسَانِكَ فیٖ خَلْقِكَ اَجْمَعِینَ، وَالنّٰاطِقِ بِاَمْرِكَ، وَحُجَّتِكَ عَلیٰ بَرِیَّتِكَ.
و جعفر بن محمد صادق از فرزندان پیامبـران، و اقتداکنندۀ به پدران درستکار و نیکوکار از عتـرت نیکوکار با تقوایش و سـرپرست دینت و حجتت بر جهانیان و موسی بن جعفر بندۀ صالح از اهل بیت رسولان و زبانت در میان همه آفریدگانت و سخن گوینده به امرت، و حجتت بر آفریدگانت.
وَعَلِیَّ بْنِ مُوسَی الرِّضَا الْمُرْتَضَی الزَّکِیِّ الْمُصْطَفَى الْمَخْصُوصِ بِکَرٰامَتِكَ وَالدّٰاعِی إِلیٰ طَاعَتِكَ، وَحُجَّتِكَ عَلَی الْخَلْقِ اَجْمَعِینَ.
و علی بن موسی الرضا الـمرتضی پاک برگزیدۀ اختصاص یافته به کرامتت و دعوت کننده به طاعتت و حجتت بر همه آفریدگان.
وَمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیِّ الرَّشِیدِ الْقَائِمِ بِاَمْرِكَ، النّٰاطِقِ بِحُکْمِكَ وَحَقِّكَ، وَحُجَّتِكَ عَلیٰ بَرِیَّتِكَ، وَوَلِیِّكَ وَابْنِ اَوْلِیٰائِكَ، وَحَبِیبِكَ وَابْنِ اَحِبّٰائِكَ، وَعَلِیِّ بْنِ مُحَمّدٍ السِّـرٰاجِ الـمُنِیرِ، وَالرُّکْنِ الْوَثِیقِ، الْقَائِمِ بِعَدْلِكَ، وَالدّٰاعِی إِلیٰ دِینِكَ وَدِینِ نَبِیِّكَ، وَحُجَّتِكَ عَلیٰ بَرِیَّتِكَ.
و محمد بن علی راه یافته برپادارندۀ امر تو، گوینده حکم تو و به حق تو و حجتت بر آفریدگانت و ولی تو و فرزند اولیائت و محبوب تو و فرزند دوستانت، و علی بن محمد، چراغ روشنگر و پایگاه محکم، قیام کننده به عدلت و دعوت کننده به سوی دینت و دین پیامبـرت، و حجتت بر آفریدگانت.
وَالْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ عَبْدِكَ وَوَلِیِّكَ، وَخَلِیفَتِكَ الْمُؤَدّیٖ عَنْكَ فیٖ خَلْقِكَ عَنْ اٰبٰائِهِ الصّٰادِقِینَ، وَبِحَقِّ خَلَفِ الْاَئـِمَّةِ الْمٰاضِینَ، وَالْاِمٰامِ الزَّکِیِّ الْهٰادِی الْمَهْدِیِّ، وَالْحُجَّةِ بَعْدَ اٰبٰائِهِ عَلیٰ خَلْقِكَ، وَالْمُوءَدّیٖ عَنْ نَبِیِّكَ، وَوٰارِثِ عِلْمِ الْمٰاضِینَ مِنَ الْوَصِیِّینَ، الْمَخْصُوصِ الدّٰاعِی إِلیٰ طَاعَتِكَ وَطَاعَةِ اٰبٰائِهِ الصّٰالِحِینَ.
و حسن بن علی، بندۀ تو و ولی تو و خلیفۀ تو که از طرف تو ادا می‌کند در میان آفریدگانت از پدران راستگویش و به حق خلف امامان گذشته و امام پاک، هدایت کننده و هدایت شده و حجت بعد از پدرانش بر آفریدگانت که ادا کنندۀ از طرف پیامبـرت می‌باشد و وارث علم گذشتگان از اوصیاء، آنکه اختصاص یافته و دعوت کننده به سوی طاعت توست و طاعت پدران صالحش.
یٰا مُحَمَّدُ یٰا اَبَا الْقٰاسِمٰاهُ، بِاَبیٖ اَنْتَ وَاُمّیٖ، إِلَی اللّٰهِ اَتَشَفَّعُ بِكَ، وَبِالْاَئِـمَّةِ مِنْ وُلْدِكَ، وَبِعَلِیٍّ اَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ، وَفَاطِمَةَ، وَالْحَسَنِ، وَالْحُسَیْنِ، وَعَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ، وَمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ، وَجَعْفَرْ بْنِ مُحَمَّدٍ، وَمُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ، وَعَلِیِّ بْنِ مُوسیٰ، وَمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ، وَعَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ، وَالْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍ، وَالْخَلَفِ الْقَائِمِ الْمُنْتَظَرِ، اَللّٰهُمَّ فَصَلِّ عَلَیْهِمْ وَعَلیٰ مَنِ اتَّبَعَهُمْ، وَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلاٰةَ الْمُرْسَلِینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالصّٰالِحِینَ، صَلاٰةً لاٰیَقْدِرُ عَلیٰ اِحْصٰائِهٰا غَیْرُكَ.
ای محمد ای ابالقاسم، پدر و مادرم فدای تو باد، به سوی خدا، به واسطۀ تو شفاعت می‌جویم و به امامان از فرزندانت و به علی فرمانروای اهل ایمان و فاطمه و حسن و حسین، و علی بن الحسین، و محمد بن علی، و جعفر بن محمد، و موسی بن جعفر، و علی بن موسی، و محمد بن علی، و علی بن محمد و حسن بن علی و آن جانشین قیام کننده که انتظارش کشیده می‌شود، خداوندا بر آنان درود فرست و بر هر که پیرو آنهاست، و درود فرست بر محمد و آل محمد، درود رسولان و صدیقان و صالحان، درودی که کسی قادر نباشد بر شمارش آن جز تو.
اَللّٰهُمَّ اَلْحِقْ اَهْلَ بَیْتِ نَبِیِّكَ وَذُرِّیَّتَهُمْ وَشِیعَتَهُمْ بِنَبِیِّكَ سَیِّدِ الْمُرْسَلِینَ، وَاَلْحِقْنٰا بِهِمْ مُؤْمِنِینَ مُخْبِتِینَ فَائِزِینَ، مُتَّقِینَ صَالِحِینَ، خَاشِعِینَ عَابِدِینَ، مُوَفَّقِینَ مُسَدَّدِینَ، عَامِلِینَ زَاکِینَ، مُزَکِّینَ تَائِبِینَ، سَاجِدِینَ رَاکِعِینَ، شَاکِرِینَ حَامِدِینَ، صَابِرِینَ مُحْتَسِبِینَ، مُنِیبِینَ مُصِیبِینَ.
خداوندا اهل بیت پیامبـرت و ذریه و شیعیان‌شان را ملحق ساز به پیامبـرت، سـرور فرستادگان و ما را با ایمان و خشوع به آنها ملحق کن، در حالی که رستگار و باتقوا و صالح و خاشع و عابد و موفق و هدایت یافته و عامل و پاک و پاک شده و توبه نـموده سجود کنندۀ به رکوع رفته، شکرگزار و سپاسگزار و شکیبا و در نظر گیرندۀ امور در نزد خدا و توبه کننده و به صواب رسیده باشیم.
اَللّٰهُمَّ اِنّیٖ اَتَوَلّیٰ وَلِیَّهُمْ، وَاَتَبَـرَّأُ اِلَیْكَ مِنْ عَدُوِّهِمْ، وَاَتَقَرَّبُ اِلَیْكَ بِحُبِّهِمْ وَمُوٰلاٰتِهِمْ وَمَوَدَّتِهِمْ وَطَاعَتِهِمْ، فَارْزُقْنِی بِهِمْ خَیْرَ الدُّنْیٰا وَالْآخِرَةِ، وَاصْـرِفْ عَنّیٖ بِهِمْ اَهْوٰالَ یَوْمِ الْقِیٰامَةِ.
خداوندا من دوستِ دوستشان هستم و از دشمنان به سوی تو بیزاری می‌جویم و به تو تقرب می‌جویم به دوستی و ولایت و پیروی آنها و مودت و فرمانبـرداری ایشان، پس روزی کن مرا به واسطه ایشان خیر دنیا و آخرت را به واسطۀ آنها از من دور بگردان سختی‌های هولناک روز قیامت را.
اَللّٰهُمَّ اِنّیٖ اُشْهِدُكَ بِاَنَّكَ اَنْتَ اللّٰهُ لاٰ اِلٰهَ اِلّٰا اَنْتَ، وَاَنَّ مُحَمَّداً وَعَلِیّاً وَزَوْجَتَهُ وَوَلَدَیْهِ عَبِیدُكَ وَاِمٰاؤُكَ، وَأَنْتَ وَلِیُّهُمْ فِی الدُّنْیٰا وَالْآخِرَةِ، وَهُمْ اَوْلِیٰاؤُكَ الْاَوْلَوْنَ بِالْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنٰاتِ، وَالْمُسْلِمِینَ وَالْمُسْلِمٰاتِ مِنْ بَرِیَّتِكَ، وَاَشْهَدُ اَنَّهُمْ عِبٰادُكَ الْمُؤْمِنُونَ، لاٰیَسْبِقُونَكَ بِالْقَوْلِ وَهُمْ بِاَمْرِكَ یَعْمَلُونَ.
خداوندا تو را گواه می‌گیرم که تو خدایی هستی که خدایی جز تو نباشد و اینکه محمد و علی و همسـر و دو فرزندش بندگان و کنیزان تویند و تو سـرپرست آنان در دنیا و آخرت هستی و آنان اولیاء تو هستند که ولایت دارند نسبت به مردان و زنان با ایمان و مردان و زنان مسلمان از آفریدگانت و گواهی می‌دهم که آنان بندگان مؤمن تو هستند، در گفتار بر تو پیشی نـمی‌گیرند و ایشان به فرمان تو عمل نـمی‌کنند.
اَللّٰهُمَّ اِنّیٖ َاَتَوَسَّلُ اِلَیْكَ بِهِمْ، وَاَتَشَفَّعُ بِهِمْ اِلَیْكَ اَنْ تُحْیِیَنِی مَحْیٰاهُمْ، وَتُمِیتَنِی عَلیٰ طَاعَتِهِمْ وَمِلَّتِهِمْ وَتَـمْنَعَنِی مِنْ طَاعَةِ عَدُوِّهِمْ، وَتَـمْنَعَ عَدُوَّكَ وَعَدُوَّهُمْ مِنِّی، وَتُغْنِیَنِی بِكَ وَبِاَوْلِیٰائِكَ عَمَّنْ اَغْنَیْتَهُ عَنِّی، وَتُسَهِّلَنِی لِمَنْ اَحْوَجْتَهُمْ اِلَیَّ، وَتَجْعَلَنِی فیٖ حِفْظِكَ فِی الدِّینِ وَالدُّنْیٰا وَالْآخِرَةِ، وَتُلْبِسَنِی الْعَافِیَةَ حَتّٰى تُهَنِّئَنِی الْمَعِیشَةَ، وَالْحَظْنِی بِلَحْظَةٍ مِنْ لَحَظَاتِكَ الْکَرِیمَةِ الرَّحِیمَةِ الشَّـرِیفَةِ، تَکْشِفُ بِهٰا عَنِّی مٰا قَدِابْتَلَیْتُ بِهِ، وَدَبِّرْنِی بِهٰا إِلیٰ اَحْسَنِ عَادَاتِكَ وَاَجْمَلِهٰا عِنْدِی. فَقَدْ ضَعُفَتْ قُوَّتِی، وَقَلَّتْ حِیلَتِی، وَنَزَلَ بیٖ مٰا لاٰطَاقَةَ لیٖ بِهِ، فَرُدَّنِی إِلیٰ اَحْسَنِ عَادٰاتِكَ، فَقَدْ اٰیَسْتُ مِمّٰا عِنْدَ خَلْقِكَ، فَلَمْ یَبْقَ اِلّٰا رَجٰاؤُكَ فیٖ قَلْبِی، وَقَدِیماً مٰا مَنَنْتَ عَلَیَّ.
خداوندا من به آنان نزد تو متوسل می‌شوم و به آنان نزد تو شفاعت می‌جویم که مرا زنده بداری بر زندگی آنان و بـمیرانی بر طاعت‌شان و آئین ایشان و مرا بازداری از طاعت دشمن شان و بازداری از من دشمنت و دشمنان را، و مرا به خودت و به اولیائت بی‌نیازی بخشی از آنکه او را از من بی‌نیاز ساخته‌ای، و آسانم گردانی نسبت به کسانی که آنان را به من نیازمند ساخته‌ای و مرا در حفظ و نگهداری خود قرار دهی در دین و دنیا و آخرت، و عافیت را بر من بپوشانی تا آنجا که زندگی را بر من گوارا سازی، و بر من بنگر به نگاهی از نگاه‌های شـریفت از روی بزرگواری و مهربانی که با آن از من برطرف سازی آنچه را که بدان مبتلا گشته‌ام، و چاره سازی کنی به آن برای من به بهتـرین عادت‌هایت و زیباترین آنها نزد من، زیرا که نیرویم ناتوان گشته و چاره جویی‌ام اندک شده و بر من فرود آمده است آنچه مرا طاقتی بر آن نباشد، پس مرا بازگردان به بهتـرین عادت‌هایت که از آنچه نزد خلق توست، مأیوس شده‌ام و باقی نـمانده است جز امید تو در قلبم و آنچه در گذشته بر من منت نهاده‌ای.
وَقُدْرَتُكَ یٰا سَیِّدِی وَرَبِّی وَخٰالِقِی وَمَوْلاٰیَ وَرٰازِقِی عَلیٰ اِذْهٰابِ مٰا اَنَا فِیهِ، کَقُدْرَتِكَ عَلَیَّ حَیْثُ ابْتَلَیْتَنِی بِهِ. اِلٰهیٖ ذِکْرُ عَوٰائِدِكَ یُؤْنِسُنِی، وَرَجَاءُ اِنْعَامِكَ یُقَرِّبُنِی، وَلَمْ اَخْلُ مِنْ نِعْمَتِكَ مُنْذُ خَلَقْتَنِی، فَاَنْتَ یٰا رَبِّ ثِقَتِی وَرَجٰائِی، وَاِلٰهیٖ وَسَیِّدِی وَالذّٰابُّ عَنِّی، وَالرّٰاحِمُ لیٖ، وَالْمُتَکَفِّلُ بِرِزْقِی.
و قدرت تو ای سـرورم و ای پروردگارم و آفریننده و مولایم و ای روزی دهنده‌ام، بر از بین بردن آنچه من در آن هستم، همچون قدرت توست بر من آنگاه که مرا به آن گرفتار ساختی. خدای من، یاد الطافت مرا انس می‌دهد و امید به نعمت بخشیدن تو مرا نزدیک می‌سازد و من هرگز خالی نبوده‌ام از نعمتت از آن وقت که مرا آفریدی، که تو ای پروردگارم مورد اطمینان و امید من هستی و خدای من و سـرورم و دفاع کننده از من و رحم کننده به من و بر عهده گیرندۀ روزی‌ام می‌باشی.
فَاَسْاَلُكَ یٰارَبَّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ اَنْ تَجْعَلَ رُشْدِی فیٖمٰا قَضَیْتَ مِنَ الْخَیْرِ وَحَتَمْتَهُ وَقَدَّرْتَهُ، وَاَنْ تَجْعَلَ خَلاٰصِی مِمّٰا اَنَا فِیهِ، فَاِنِّی لاٰاَقْدِرُ عَلیٰ ذٰلِكَ اِلّٰا بِكَ، وَحْدَكَ لاٰشَـرِیكَ لَكَ، وَلاٰ اَعْتَمِدُ فِیهِ اِلّٰا عَلَیْكَ، فَکُنْ یٰارَبَّ الْاَرْبٰابِ، وَیٰا سَیِّدَ السّٰادٰاتِ عِنْدَ حُسْنِ ظَنِّی بِكَ، وَاَعْطِنِی مَسْاَلَتِی.
پس از تو می‌خواهم ای پروردگار محمد و آل محمد که قرار دهی رشد و کمال مرا در آنچه حکم نـموده‌ای از خیر و حتمی و مقدر ساخته‌ای آن را، و اینکه قرار دهی رهایی‌ام را از آنچه من در آن هستم که من جز به (عنایت) تو، بر آن توانا نیستم، که تو یکتای بی‌شـریک هستی و تکیه نـمی‌کنم در آن جز بر تو پس ای پرورش دهنده پرورش دهندگان و ای سـرور سـروران، باش در محل حسن ظن من نسبت به خودت، و خواسته‌ام را به من عطا کن.
یٰا اَسْمَعَ السّٰامِعِینَ، وَیٰا اَبْصَـرَ النّٰاظِرِینَ، وَیٰا اَحْکَمَ الْحٰاکِمِینَ، وَیٰا اَسْـرَعَ الْحٰاسِبِینَ، وَیٰا اَقْدَرَ الْقٰادِرِینَ، وَیٰا اَقْهَرَ الْقٰاهِرِینَ، وَیٰا اَوَّلَ الْاَوَّلِینَ، وَیٰا اٰخِرَ الْاٰخِرِینَ، وَیٰا حَبِیبَ مُحَمَّدٍ وَعَلِیٍّ وَجَمِیعِ الْاَنْبِیٰاءِ وَالْمُرْسَلِینَ، وَالْاَوْصِیٰاءِ الْمَنْتَجَبِینَ، وَیٰا حَبِیبَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهٖ وَاَوْصِیٰائِهِ، وَاَحِبّٰائِهِ وَاَنْصٰارِهِ، وَخُلَفٰائِهِ الْمُؤْمِنِینَ، وَحُجَجِكَ الْبٰالِغِینَ مِنْ اَهْلِ بَیْتِ الرَّحْمَةِ الْمُطَهَّرِینَ الزّٰاهِرِینَ اَجْمَعِینَ، صَلَّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَافْعَلْ بیٖ مٰا اَنْتَ اَهْلُهُ یٰا اَرْحَمَ الرّٰاحِمِینَ.
ای شنواترین شنوایان و ای بیننده‌ترین بینایان و ای حاکم‌ترین حاکمان و ای سـریع‌ترین حساب کنندگان و ای تواناترین توانایان و ای پیروزترین چیره شوندگان، و ای نخستین نخستین‌ها و ای آخرین آخران و ای محبوب محمد و علی و همۀ پیامبـران و فرستادگان و اوصیای برگزیده، و ای محبوب محمد درود خدا بر او و بر خاندانش و اوصیاء او و دوستان و یارانش و جانشینان با ایمانش و حجت‌های رسایت از اهل بیت رحمت، پاکان درخشنده، همگی آنان، درود فرست بر محمد و آل محمد و انجام ده با من آنچه را که تو شایستۀ آن هستی ای مهربان ترین مهربانان.