مهمان رمضان را حقی است بر میزبان عظیم

صفحه نخست » مهمان رمضان را حقی است بر میزبان عظیم

اشتراک گذاری مقاله

اینکه مهمان حقّی دارد و بر میزبان است که آنچه می‌خواهد را ادا کند، یک چیز است،

اینکه میزبان خودش واسطه بگذارد تا حقوق میهمان را یادش بیاورد و او را به طلب بیندازد، چیز دیگری است …
نشان کرامت است،
نشان رحمت است،
نشان دلسوزی و نگرانی و دغدغۀ صاحبخانه برای بعد از روزهای میهمانی است، نکند میهمانش توشۀ لازم برنداشته، از این خانه برود …

این دعای سحر، دعای یادآوری است،
از سوی خدایی که ما را به اندازۀ خویش بزرگ می‌خواهد؛

و…….

يَا عُدَّتِى فِى كُرْبَتِى، وَيَا صاحِبِى فِى شِدَّتِى، وَيَا وَلِيِّى فِى نِعْمَتِى، وَيَا غايَتِى فِى‌رَغْبَتِى، أَنْتَ السّاتِرُ عَوْرَتِى، وَالْمُؤْمِنُ رَوْعَتِى، وَالْمُقِيلُ عَثْرَتِى، فَاغْفِرْ لِى خَطِيئَتِى . اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ خُشُوعَ الْإِيمانِ قَبْلَ خُشُوعِ الذُلِّ فِى النَّارِ، يَا واحِدُ يَا أَحَدُ يَا صَمَدُ يَا مَنْ لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ، يَا مَنْ يُعْطِى مَنْ سَأَلَهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَرَحْمَةً، وَيَبْتَدِئُ بِالْخَيْرِ مَنْ لَمْ يَسْأَلْهُ تَفَضُّلاً مِنْهُ وَكَرَماً، بِكَرَمِكَ الدَّائِمِ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَهَبْ لِى رَحْمَةً واسِعَةً جامِعَةً أَبْلُغُ بِها خَيْرَ الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ . اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْتَغْفِرُكَ لِما تُبْتُ إِلَيْكَ مِنْهُ ثُمَّ عُدْتُ فِيهِ، وَأَسْتَغْفِرُكَ لِكُلِّ خَيْرٍ أَرَدْتُ بِهِ وَجْهَكَ فَخالَطَنِى فِيهِ مَا لَيْسَ لَكَ؛

ای توشه‌ام در اندوهم، ای همراهم در سختی‌هایم، ای سرپرستم در گاه نعمتم، ای هدفم در میل و شوقم، تو پوشاننده زشتی منی، تو ایمنی‌بخش هراس منی، تو درگذرندۀ لغزش منی، پس خطایم را بیامرز. خدایا، از تو فروتنی ایمان را پیش از خواری در دوزخ خواستارم، ای یگانه، ای یکتا، ای تکیه‌گاه حاجات، ای که نزاده و زاده نشده و هیچ همتایی ندارد، ای آن‌که از روی محبت و رحمت به کسی که از او بخواهد عطا می‌کند و از روی فضل و کرم بر کسی که از او درخواست نکرد شروع به خیر می‌نماید، به‌حق کرم جاودانت بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا رحمت گسترده و فراگیر بخش که به سبب آن به خیر دنیا و آخرت برسم. خدایا از تو آمرزش می‌خواهم، برای گناهانی که پس از توبه از آن‌ها، دوباره مرتکب آن‌ها شدم و از تو درخواست بخشش می‌کنم، برای هر عمل خیری که خالصانه برای تو انجام دادم، ولی آنچه برای رضای تو نبود آمیخته به آن شد؛

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاعْفُ عَنْ ظُلْمِى وَجُرْمِى بِحِلْمِكَ وَجُودِكَ يَا كَرِيمُ، يَا مَنْ لَايَخِيبُ سائِلُهُ، وَلَا يَنْفَدُ نائِلُهُ، يَا مَنْ عَلا فَلا شَىْءَ فَوْقَهُ، وَدَنا فَلا شَىْءَ دُونَهُ، صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَارْحَمْنِى يَا فالِقَ الْبَحْرِ لِمُوسَى، اللَّيْلَةَ اللَّيْلَةَ اللَّيْلَةَ، السّاعَةَ السّاعَةَ السّاعَةَ . اللّٰهُمَّ طَهِّرْ قَلْبِى مِنَ النِّفاقِ، وَعَمَلِى مِنَ الرِّياءِ، وَ لِسانِى مِنَ الكِذْبِ، وَعَيْنِى مِنَ الْخِيانَةِ، فَإِنَّكَ تَعْلَمُ خائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَمَا تُخْفِى الصُّدُورُ، يَا رَبِّ هٰذَا مَقامُ الْعائِذِ بِكَ مِنَ النَّارِ، هٰذَا مَقامُ الْمُسْتَجِيرِ بِكَ مِنَ النَّارِ، هٰذَا مَقامُ الْمُسْتَغِيثِ بِكَ مِنَ النَّارِ، هٰذَا مَقامُ الْهارِبِ إِلَيْكَ مِنَ النَّارِ، هٰذَا مَقامُ مَنْ يَبُوءُ لَكَ بِخَطِيئَتِهِ، وَيَعْتَرِفُ بِذَنْبِهِ، وَيَتُوبُ إِلىٰ رَبِّهِ، هٰذَا مَقامُ الْبائِسِ الْفَقِيرِ، هٰذَا مَقامُ الْخائِفِ الْمُسْتَجِيرِ، هٰذَا مَقامُ الْمَحْزُونِ الْمَكْرُوبِ؛

خدایا؛ بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و از ستم و گناهم به بردباری و جودت درگذر، ای بزرگ‌منش مهمان‌نواز، ای که گدایش را محروم نمی‌کند و عطایش پایان ندارد، ای که برتر است و چیزی برتر از او نیست و نزدیک است و چیزی نزدیک‌تر از او نمی‌باشد، خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، ای شکافنده‌ی دریای پیش روی موسی، همین شب، همین شب، همین شب، همین ساعت، همین ساعت، همین ساعت، خدایا دلم را از دورویی و کردارم را از ریا، زبانم را از دروغ و دیده‌ام را از خیانت پاک کن، همانا تو از خیانت دیده‌ها و آنچه در سینه‌ها نهان است خبرداری، پروردگارا، این است جایگاه پناهنده به تو از آتش، این است جایگاه پناه‌خواه از تو از آتش، این است جایگاه دادخواه از تو از آتش، این است جایگاه گریزان به‌سوی تو از آتش، این است جایگاه کسی که از خطایش به تو بازگشته و به گناهش اقرار می‌کند و به‌سوی پروردگارش بازمی‌گردد، این است جایگاه بینوای تهیدست، این است جایگاه هراسنده پناه‌جو، این است جایگاه اندوهناک غمگین؛

هٰذَا مَقامُ الْمَغْمُومِ الْمَهْمُومِ، هٰذَا مَقامُ الْغَرِيبِ الْغَرِيقِ، هٰذَا مَقامُ الْمُسْتَوْحِشِ الْفَرِقِ، هٰذَا مَقامُ مَنْ لَايَجِدُ لِذَنْبِهِ غافِراً غَيْرَكَ، وَلَا لِضَعْفِهِ مُقَوِيّاً إِلّا أَنْتَ، وَلَا لِهَمِّهِ مُفَرِّجاً سِواكَ، يَا اللّٰهُ يَا كَرِيمُ لَاتُحْرِقْ وَجْهِى بِالنَّارِ بَعْدَ سُجُودِى لَكَ وَتَعْفِيرِى بِغَيرِ مَنٍّ مِنِّى عَلَيْكَ بَلْ لَكَ الْحَمْدُ وَالْمَنُّ وَالتَّفَضُّلُ عَلَىَّ، ارْحَمْ أَيْ رَبِّ أَيْ رَبِّ أَيْ رَبِّ

[بگوید تا آنکه نفس قطع شود]

این است جایگاه دلگیر افسرده، این است جایگاه غریب غرق شده، این است جایگاه ترسیدۀ هراسان، این است جایگاه کسی که برای گناهش آمرزنده‌ای جز تو نیابد و توان‌بخشی برای ناتوانی‌اش جز تو پیدا نکند و برای اندوهش برگزیده‌ای جز تو نبیند، ای خدا ای مهمان‌نواز، چهره‌ام را به آتش مسوزان، آن هم پس از سجده‌ام برای تو و به خاک ساییدن رویم به درگاهت، بی‌آنکه منّتی از من بر تو باشد، بلکه تو را بر من سپاس و منّت و مهربانی و لطف است؛ رحم کن پروردگارا، پروردگارا، پروردگارا؛

ضَعْفِي، وَقِلَّةَ حِيلَتِى، وَرِقَّةَ جِلْدِى، وَتَبَدُّدَ أَوْصالِى، وَتَناثُرَ لَحْمِى وَجِسْمِى وَجَسَدِى، وَوَحْدَتِى وَوَحْشَتِى فِى قَبْرِى وَجَزَعِى مِنْ صَغِيرِ الْبَلاءِ، أَسْأَلُكَ يَا رَبِّ قُرَّةَ الْعَيْنِ وَالاغْتِباطَ يَوْمَ الْحَسْرَةِ وَالنَّدامَةِ، بَيِّضْ وَجْهِى يَا رَبِّ يَوْمَ تَسْوَدُّ الْوُجُوهُ، آمِنِّى مِنَ الْفَزَعِ الْأَكْبَرِ، أَسْأَلُكَ الْبُشْرىٰ يَوْمَ تُقَلَّبُ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصارُ، وَالْبُشْرىٰ عِنْدَ فِراقِ الدُّنْيا . الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِى أَرْجُوهُ عَوْناً لِى فِى حَياتِى، وَأُعِدُّهُ ذُخْراً لِيَوْمِ فاقَتِى . الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِى أَدْعُوهُ وَلَا أَدْعُو غَيْرَهُ، وَلَوْ دَعَوْتُ غَيْرَهُ لَخَيَّبَ دُعائِى. الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِى أَرْجُوهُ وَلَا أَرْجُو غَيْرَهُ، وَلَوْ رَجَوْتُ غَيْرَهُ لَأَخْلَفَ رَجائِى؛

[رحم کن پروردگارا، پروردگارا، پروردگارا] به ناتوانی‌ام و کمی تدبیرم و نازکی پوستم و از هم گسیختن بندهایم و از هم پاشیدن گوشت و بدن و پیکرم و تنهایی و هراسم در قبر و بی‌تابی‌ام از بلای کوچک، از تو درخواست لطف و محبت می‌کنم، پروردگارا، ای نور چشمم و خوشحالی روز اندوه و ندامتم، پروردگارا چهره‌ام را سپید کن آن روز که چهره‌ها سیاه می‌شود، از هراس بزرگ‌تر امانم ده، از تو درخواست مژده می‌کنم برای روزی که دل‌ها و دیده‌ها زیرورو می‌شود و به هنگام جدا شدن از دنیا خواهان بشارتم ده، ستایش ویژۀ خداست که به یاری او در زندگی‌ام امیدوارم و او را اندوخته روز تهیدستی‌ام آماده می‌کنم، خدا را سپاس که او را می‌خوانم و جز او را نمی‌خوانم، اگر جز او را می‌خواندم، خواندنم بی‌پاسخ می‌ماند، خدا را سپاس که به او امید می‌بندم و به غیرش امید ندارم، اگر به جز او امید می‌بستم، امیدم ناامید می‌شد؛

الْحَمْدُ لِلّٰهِ الْمُنْعِمِ الْمُحْسِنِ الْمُجْمِلِ الْمُفْضِلِ ذِى الْجَلالِ وَالْإِكْرامِ، وَ لِىُّ كُلِّ نِعْمَةٍ، وَصاحِبُ كُلِّ حَسَنَةٍ، وَمُنْتَهىٰ كُلِّ رَغْبَةٍ، وَقاضِى كُلِّ حاجَةٍ . اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَارْزُقْنِى الْيَقِينَ وَحُسْنَ الظَّنِّ بِكَ، وَأَثْبِتْ رَجاءَكَ فِى قَلْبِى، وَاقْطَعْ رَجائِى عَمَّنْ سِواكَ حَتَّىٰ لَاأَرْجُوَ غَيْرَكَ وَلَا أَثِقَ إِلّا بِكَ، يَا لَطِيفاً لِما تَشاءُ الْطُفْ لِى فِى جَمِيعِ أَحْوالِى بِما تُحِبُّ وَتَرْضىٰ، يَا رَبِّ إِنِّى ضَعِيفٌ عَلَى النَّارِ فَلا تُعَذِّبْنِى بِالنَّارِ، يَا رَبِّ ارْحَمْ دُعائِى وَتَضَرُّعِى وَخَوْفِى وَذُلِّى وَمَسْكَنَتِى وَ تَعْوِيذِى وَ تَلْوِيذِى؛

خدا را سپاس، خدای نعمت‌بخش نیکوکار زیباکردار فزون‌بخش دارای بزرگی و رأفت و محبت، سرپرست هر نعمت و صاحب هر خوبی و نهایت هر رغبت و برآورنده هر نیاز. خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و باور نیکو و خوش‌گمانی به خود را نصیبم کن و امیدت را در دلم استوار گردان و رشته امیدم را از غیر خودت قطع کن تا به غیر تو امید نبندم و جز به تو اعتماد نکنم، ای لطف کننده به هر موجودی که خواهی، در همه احوالم آن‌گونه که می‌پسندی و خشنود می‌شوی به من لطف کن، پروردگارا در برابر آتش ناتوانم، پس مرا به آتش کیفر مکن، پروردگارا به دعا و زاری و ترس و خواری و مسکنت و پناهندگی و پناه‌جویی‌ام رحم آر؛

يَا رَبِّ إِنِّى ضَعِيفٌ عَنْ طَلَبِ الدُّنْيا وَأَنْتَ واسِعٌ كَرِيمٌ، أَسْأَلُكَ يَا رَبِّ بِقُوَّتِكَ عَلَىٰ ذٰلِكَ، وَقُدْرَتِكَ عَلَيْهِ، وَغِناكَ عَنْهُ، وَحاجَتِى إِلَيْهِ، أَنْ تَرْزُقَنِى فِى عامِى هٰذَا، وَشَهْرِى هٰذَا، وَيَوْمِى هٰذَا، وَساعَتِى هٰذِهِ رِزْقاً تُغْنِينِى بِهِ عَنْ تَكَلُّفِ مَا فِى أَيْدِى النّاسِ مِنْ رِزْقِكَ الْحَلالِ الطَّيِّبِ، أَيْ رَبِّ مِنْكَ أَطْلُبُ، وَ إِلَيْكَ أَرْغَبُ، وَ إِيّاكَ أَرْجُو، وَأَنْتَ أَهْلُ ذٰلِكَ لَا أَرْجُو غَيْرَكَ وَ لَا أَثِقُ إِلّا بِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ، أَيْ رَبِّ ظَلَمْتُ نَفْسِى فَاغْفِرْ لِى وَارْحَمْنِى وَعافِنِى، يَا سامِعَ كُلِّ صَوْتٍ، وَيَا جامِعَ كُلِّ فَوْتٍ، وَيَا بارِئَ النُّفُوسِ بَعْدَ الْمَوْتِ، يَا مَنْ لَاتَغْشاهُ الظُّلُماتُ، وَلَا تَشْتَبِهُ عَلَيْهِ الْأَصْواتُ، وَلَا يَشْغَلُهُ شَىْءٌ عَنْ شَىْءٍ، أَعْطِ مُحَمَّداً صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ أَفْضَلَ مَا سَأَلَكَ، وَأَفْضَلَ مَا سُئِلْتَ لَه، وَأَفْضَلَ مَا أَنْتَ مَسْؤُولٌ لَهُ إِلىٰ يَوْمِ الْقِيامَةِ، وَهَبْ لِىَ الْعافِيَةَ حَتَّىٰ تُهَنِّئَنِى الْمَعِيشَةَُ، وَاخْتِمْ لِى بِخَيْرٍ حَتَّىٰ لَا تَضُرَّنِى الذُّنُوبُ؛

ای پروردگار؛ من از پیگیری دنیا درمانده‌ام و تو وسعت بخش و کریمی، از تو درخواست می‌کنم پروردگارا به توانایی‌ات بر این کار و نیرویت بر آن و بی‌نیازی‌ات از آن و نیاز من به آن‌که در این سال و این ماه و این روز و این ساعت روزی و رزق ویژه‌ای نصیبم کنی که به سبب آن از به زحمت افتادن نسبت به آنچه در اختیار مردم است بی‌نیازم نمایی، آری از روزی حلال و پاکیزه‌ات روزی‌ام کن، ای پروردگارم از تو درخواست می‌کنم و به‌سوی تو شوق دارم و به تو امید دارم که تو سزاوار آنی و به غیر تو امید نمی‌بندم و جز تو به کسی اطمینان نمی‌نمایم، ای مهربان‌ترین مهربانان، پروردگارا بر خود ستم کردم، پس مرا بیامرز و به من رحم کن، و سلامت کاملم بخش، ای شنونده هر صدا، ای جمع‌آورنده هرچه از دست رفته، ای آفریننده جان‌ها پس از مرگ، ای که تاریکی‌ها او را نپوشاند و صداها بر او اشتباه نشود و چیزی او را از چیز دیگر منحرف نکند، به محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) عطا کن برترین چیزی را که از تو خواسته و برترین چیزی را که از تو درخواست شده و برترین چیزی را که از تو برای او تا روز قیامت درخواست شود و مرا تندرستی کامل عنایت کن تا زندگی برایم گوارا باشد و کارم را به خیر پایان ده تا گناهانم به من زیانی نرساند؛

اللّٰهُمَّ رَضِّنِى بِما قَسَمْتَ لِى حَتَّىٰ لَاأَسْأَلَ أَحَداً شَيْئاً . اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَافْتَحْ لِى خَزائِنَ رَحْمَتِكَ، وَارْحَمْنِى رَحْمَةً لَا تُعَذِّبُنِى بَعْدَها أَبَداً فِى الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ، وَارْزُقْنِى مِنْ فَضْلِكَ الْواسِعِ رِزْقاً حَلالاً طَيِّباً لَاتُفْقِرُنِى إِلىٰ أَحَدٍ بَعْدَهُ سِواكَ، تَزِيدُنِى بِذٰلِكَ شُكْراً، وَإِلَيْكَ فاقَةً وَفَقْراً، وَبِكَ عَمَّنْ سِواكَ غِنىً وَتَعَفُّفاً، يَا مُحْسِنُ يَا مُجْمِلُ يَا مُنْعِمُ يَا مُفْضِلُ يَا مَلِيكُ يَا مُقْتَدِرُ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاكْفِنِى الْمُهِمَّ كُلَّهُ، وَاقْضِ لِى بِالْحُسْنىٰ، وَبارِكْ لِى فِى جَمِيعِ أُمُورِى وَاقْضِ لِى جَمِيعَ حَوائِجِى . اللّٰهُمَّ يَسِّرْ لِى مَا أَخافُ تَعْسِيرَهُ فَإِنَّ تَيْسِيرَ مَا أَخافُ تَعْسِيرَهُ عَلَيْكَ سَهْلٌ يَسِيرٌ، وَسَهِّلْ لِى مَا أَخافُ حُزُونَتَهُ، وَنَفِّسْ عَنِّى مَا أَخافُ ضِيقَهُ، وَكُفَّ عَنِّى مَا أَخافُ هَمَّهُ ، وَاصْرِفْ عَنِّى مَا أَخافُ بَلِيَّتَهُ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ؛

خدایا؛ به آنچه نصیبم کردی خشنودم ساز تا چیزی از کسی نخواهم. خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و خزانه‌های رحمتت را به رویم باز کن و به من رحم کن رحمتی که هرگز پس از آن، در دنیا و آخرت عذابم نکنی و از احسان گسترده‌ات روزی حلال پاکیزه‌ای نصیبم کن که پس از آن به احدی جز خود نیازمندم نکنی و به سبب آن رزق و روزی بر سپاسگزاری‌ام بیفزایی و درماندگی و نیازم را به‌سوی خود زیاد کنی و به تو بی‌نیازی و خویشتن‌داری‌ام از غیر تو افزون گردد، ای نیکوکار، ای زیباکردار، ای نعمت‌بخش، ای افزون‌کننده، ای زمامدار، ای توانا، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و همه کارهای مهم ما را کفایت کن و بر من به حسن عاقبت حکم فرما و در همه امور به من برکت بخش و همۀ حاجاتم را برآور. خدایا سختی آنچه را می‌ترسم بر من آسان کن، به‌یقین آسان کردن آنچه من از سختی‌اش می‌هراسم بر تو هموار و آسان است و آنچه از ناهمواری‌اش می‌ترسم بر من هموار ساز و آنچه از تنگی‌اش وحشت دارم، از من برطرف کن و آنچه را از اندوهش ترسانم، از من بازدار و آنچه را از بلایش خوفناکم، از من بازگردان، ای مهربان‌ترین مهربانان؛

اللّٰهُمَّ امْلَأْ قَلْبِى حُبّاً لَكَ، وَخَشْيَةً مِنْكَ، وَتَصْدِيقاً لَكَ، وَإِيماناً بِكَ، وَفَرَقاً مِنْكَ، وَشَوْقاً إِلَيْكَ، يَا ذَا الْجَلالِ وَالْإِكْرامِ . اللّٰهُمَّ إِنَّ لَكَ حُقُوقاً فَتَصَدَّقْ بِها عَلَىَّ، وَ لِلنَّاسِ قِبَلِى تَبِعاتٌ فَتَحَمَّلْها عَنِّى، وَقَدْ أَوْجَبْتَ لِكُلِّ ضَيْفٍ قِرىً وَأَنَا ضَيْفُكَ فَاجْعَلْ قِراىَ اللَّيْلَةَ الْجَنَّةَ، يَا وَهّابَ الْجَنَّةِ، يَا وَهّابَ الْمَغْفِرَةِ، وَ لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِكَ.

خدایا؛ دلم را از محبت به حضرتت و ترس از وجودت و باور به خودت و ایمان به هستی‌ات و هراس از کیفرت و شوق به سویت آکنده کن، ای دارای بزرگی و رأفت و محبت. خدایا تو را بر من حقوقی است، آن‌ها را بر من ببخش و هم برای مردم بر عهده من ستم‌های ناخواسته‌ای است، ادای آن‌ها را از سوی من بر عهده گیر، تو برای هر میهمانی پذیرایی واجب کردی و من میهمان توأم پس پذیرایی مرا در این شب بهشت قرار ده، ای بخشنده بهشت، ای عطاکنندۀ آمرزش، و هیچ نیرو و توان نیست جز به تو.

عضو خبرنامه ما باشید

دریافت آخرین مطالب و موضوعات به صورت ایمیل و ارسال در شبکه های اجتماعی