به این فکر کرده‌اید که برای شناختن کسی که تا‌به حال او را از نزدیک ندیده‌ایم، چه کار می‌کنیم؟ طبیعی‌ست که به عکسش دقت می‌کنیم، از ویژگی‌هایش می‌پرسیم، یا به سراغ نزدیکانی می‌رویم که به او شباهت دارند. با این وجود چه‌طور می‌توانیم خدایی را که هرگز ندیده‌ایم، بشناسیم؟ در رابطه انسان با خدا چیزی نهفته است که هر کس با شناخت خودش می‌تواند به شناخت خدا هم برسد.

در واقع رابطه انسان با خدا هم بر اساس همین شباهت شکل گرفته؛ یعنی از بین تمام موجودات عالم، ما شبیه‌ترین مخلوق به خدا هستیم. هر موجودی در این عالم به اندازۀ ظرف خود اسماء و صفاتی از خدا را بروز می‌دهد و رابطه انسان با خدا طوری تنظیم شده که انسان قابلیت به نمایش گذاشتن تمام اسماء و صفات خدا را داشته باشد. در حقیقت هر کدام از ما مانند آیینه‌ای هستیم که به قدر وسع و ظرفیتمان تجلی‌کننده این اسماء و صفاتیم. این تشابه به سادگی اتفاق نمی‌افتد و باید کسب شود. ما به مقدار علاقه و ارتباطی که با معشوق حقیقی‌مان داریم به او شبیه می‌شویم و انسان کامل کسی‌ست که بیشترین شباهت را به الله داشته و آیینه تمام نمای اسماء و صفات اوست.