خیلی از ما فکر میکنیم که تنها یک بار متولد میشویم؛ اما در واقع مرگ و ورود ما به عالم بعد از دنیا هم نوعی تولد است. تولد به نظامی که میلیاردها برابر کاملتر و پیشرفتهتر از دنیاست و زمانی به آن تعلق داشتهایم. همانطور که برای ورود به دنیا نیازمند بدنی سالم بودیم، برای تولد سالم به آخرت هم به قلبی سالم نیاز داریم؛ یعنی قلبی که بتواند ما را با شرایط زیستی بعد از دنیا و جهان آخرت سازگار کند. اما تا ندانیم به کجا میرویم، چطور میتوانیم خود را برایش آماده کنیم؟
ما نیاز داریم که آخرت را بشناسیم و شرایط و ویژگیهای آن را بدانیم، تا بتوانیم سالم به مقصد برسیم. همانطور که تلاشهای ما تنها در صورتی نتیجه میدهند که با هدفمان در تناسب باشند، اعمال دنیایی ما هم زمانی تأثیرگذارند که با شرایط زیستی ما در آخرت متناسب باشد؛ یعنی ابزارهای مورد نیازمان در عالم بعد از دنیا را تأمین کنند. چون در حقیقت کیفیت زندگی ما در ابدیت به کمالاتی که در دنیا به دست میآوریم، بستگی دارد.